John Ebink Verhalenverteller

John Ebink verhalenverteller

John Ebink is lid van V.i.F. (Vertellers in Fryslân) en treedt regelmatig op. (zie onderstaande artikelen) Hij vertelt het liefst volks- en historische verhalen, sprookjes en mystieke legenden. Als museumdocent vertelt hij ook verhalen in het museum. Zoals Woeste Willem en Pake syn Skûtsje.

Hij vertelt het verhaal van de Heilige Brigitta in Herberg de Wolf : een vertelproductie van Vertellers in Fryslân.

U kunt hem voor een kleine vergoeding inhuren. Ook is het mogelijk dat er een speciaal verhaal die bij uw feest of gelegenheid past wordt verteld. U kunt contact met hem opnemen via mail john.ebink@gmail.com via tel. 06 53883387

Pake en Beppe hun Skûtsje 21 april 2022

‘Myn pake hie in skûtsje’
‘Pake syn Skûtsje’ verwijst naar de verhalen over (het leven op) skûtsjes, die van generatie op generatie gaan. Ze beginnen steevast met ‘Myn pake hie in skûtsje’. Pake is dan ook een terugkerend figuur in het lesprogramma. Hij vertelt de leerlingen over de bouw en het gebruik van het skûtsje. Beppe, zijn vrouw, vertelt over het leven aan boord. In het Fries Scheepvaart museum vertelt pake John samen met beppe Aukje. Dit lesprogramma is ontwikkeld vanuit het Erfgoed-onderwijs.

Woeste Willem weer los 20 april 2022

Na een coronapauze van ruim 2 jaar wordt de voorstelling van Woeste Willem weer regelmatig opgevoerd in het Fries Scheepvaart museum. Vanmorgen gespeeld voor de Obs 'De Wiken" uit Sneek, waar ook kleinzoon Benjamin in de klas zit. De voorstelling Woeste Willem is te boeken via het museum en is gebaseerd op het boek van Ingrid Schubert en duurt ongeveer een half uur.

Fietsers verrast met verhaal 19 april 2022

Een groep van 22 fietsers die in het kader van gezond blijven doorfietsen tot je 100ste werd vandaag in Edens verrast op een verhaal over de woordenput die zich ooit op het dorpsplein bevond en thans deel uitmaakt van de kerk. 's Morgens was men onderworpen aan allerlei testen uitgevoerd door de universiteit van Groningen en na de lunch in Wommels werd er naar Edens gefietst. Daar in de kerk stond John Ebink de groep op te wachten en maakte ze wegwijs in de enigszins gefantaseerde geschiedenis van dit mooie terpdorpje. Daarna trokken de fietsers verder.

1e paasdag 17 april 2022

Op het laatste moment was er toch nog paaseieren zoeken in de Hemdijkwijk. De 'wijkverhalenverteller' John Ebink werd een dag ervoor opgebeld of hij nog even een paasverhaal zou kunnen vertellen...... en dat deed hij. Voor meer info zie hier.

januari '22 te lezen in de Friesland Post

foto: Tom Coehoorn

John Ebink uit Sneek en de woordenput van verbinding door Henk van der Veer

In Fryslân zijn nog altijd verhalenvertellers te vinden. Storytellers kennen hun omgeving vaak heel goed, de natuur en de aard van de mensen. Sommige ingrediënten berusten op werkelijkheid, andere worden overtrokken en berusten op fantasie. Ditmaal gaan we op bezoek bij John Ebink, verhalenverteller uit Sneek die 69 jaar geleden geboren werd in Steenwijk.

Gezinstoetje
“Wij hadden thuis een vatenfabriek, botervaten, waar mijn vader Jan de eigenaar van was. Moeder Goos bestierde een winkel met kopjes en schoteltjes. Een echt middenstandsgezin dus. Ik was eigenlijk niet meer gepland, een echt nakomertje, die acht jaar na kwam. Ik werd daarom ook het toetje van ons gezin genoemd, dat naast mijn ouders uit nog twee broers en twee zussen bestond. Mijn jeugd was gelukkig, in een gezin dat (dat) sociaal was met oog voor de samenleving”, vertelt John over de familie waar hij opgroeide.
Na zes jaar ulo-onderwijs, beloond met een diploma, ging John een tijdje bij z’n vader aan het werk. Toch is het niet zijn droomberoep. Uiteindelijk werkte John z’n hele leven in de zorg. De laatste jaren was dat in West-Friesland, waar hij van 2000 tot 2016 in dienst van Esdégé Reigersdaal z’n beste krachten gaf. Ebink gaf in die regio de vernieuwing in de zorg gestalte voor mensen met een beperking. Kleinschalige zorg wel te verstaan. In 2016 gaat Ebink met pensioen en komt er nog meer tijd vrij voor het verhalen vertellen en cursussen op dat gebied te volgen.

Verhalenverteller
“In mijn jeugd was ik al actief bij de Overijsselse Zieken Omroep in Steenwijk. Ik deed er interviews maar ook hoorspelen. Dat vond ik prachtig. We brachten dan de opnamebanden bij de mensen thuis, ik was toen al geïnteresseerd in verhalen. Tijdens teamdagen vertelde ik ook al verhalen om dat verhalen de kern van belangrijke dingen weergeven. In een verhaal kun je dingen zeggen, die je gewoon niet kunt zeggen. Verhalen hebben vaak een vast patroon. Iemand komt moeilijkheden tegen, die hij of zij probeert op te lossen. Als het dan lukt overwint het goede het kwade. Historische verhalen spreken mij aan. Ook sprookjes, mythes en legendes vind ik prachtig. Om verhalen te schrijven vind ik mooi. Mijn vader was een goede verhalenverteller die hij zelf bedacht. De fantasiegenen heb ik van mijn vader.”
Persoonlijk contact
“Het mooie van het verhalen vertellen zit er voor mij in dat je contact hebt met het publiek, dat je kunt zien hoe zij reageren en daar op in speelt. Ik denk dat er een opleving is van het verhalen vertellen er is behoefte aan persoonlijk contact. Toen ik kortgeleden op 11 november een verhaal in de buitenlucht vertelde aan een hele groep kinderen en hun ouders voelde en proefde je een bijzondere sfeer. Er ging iets gebeuren, de spanning hing in de lucht. Daar maak ik als verhalen verteller gebruik van. Wat ik daar deed zat een beetje op de grens van vertellen en toneelspelen, want er was ook wat te zien. Een draak en een zeemeermin op het donkere water van het Spoordok in Sneek. Een verhalen verteller is bezig om in het hoofd van zijn publiek verhalen op te bouwen en daar een voorstelling van te maken. Dat is anders dan bij theater waar je iets laat zien dat op de werkelijkheid lijkt. Ik ben geen prater, maar verhalen vertellen vind ik leuk. Verhalen hebben in mensenlevens altijd een belangrijke rol gespeeld. Vroeger toen de verhalen nog niet opgeschreven werden, werden de verhalen van moeder op dochter en van vader op zoon doorverteld. Hoe je het leven moest leiden, wat belangrijk was in het leven. Wat is onze cultuur, wat delen wij met elkaar. Ook praktische dingen hoe je een hert ving tijdens de jacht.”

Vertellers in Friesland
John Ebink is aangesloten bij ‘Vertellers in Friesland’, een vertellerskring die in 2008 is ontstaan en een aantal keren per jaar bij elkaar komt om zich verder te ontwikkelen in het vertellen van verhalen. Op initiatief van de Federatie Nederlandsche Vertelorganisaties werd in januari 2020 Verhalen vertellen officieel bijgeschreven bij het immaterieel erfgoed van Nederland.
“Als ik een waterput zie, zoals ik laatst deed in het dorpje Edens waar ik mocht vertellen, kan ik zo’n bron veranderen in een woordenput. Daar waar mijnheer Ganzenveer de put vult met nieuwe woorden en (er) mensen woorden uithalen. Het paste helemaal bij de taal van mijn hart, wat toen het thema was. Lieve woorden die verbinden. In deze tijd van polarisatie is het juist belangrijk dat je zoekt naar verhalen die mensen met elkaar verbindt. Met verhalen kun je misschien tegenstellingen overbruggen”, vertelt Ebink zelf vader van vier kinderen en ondertussen ook zeven kleinkinderen.
“Ik vertelde onze kinderen ook altijd verhalen en de kleinkinderen ontkomen er ook niet aan. In het Fries Scheepvaartmuseum kennen ze mij ook als de verhalenverteller. Twee jaar geleden mocht ik daar het verhaal van Woeste Willem vertellen, waar mijn kleinkinderen ook bij waren. Dat vonden ze prachtig, opa met een lapje voor het oog dat door een verrekijker keek en zodoende niets kon zien. Ik vind de combinatie van vertellen en theater misschien wel het aardigst, waarbij ik soms attributen bij mij heb om het verhaal te ondersteunen. Vaak probeer ik mijn verhalen eerst uit en dan is mijn vrouw Diny het beste publiek. Ze zegt dan wel eens dat ik niet zo hard moet schreeuwen, het zal mijn enthousiasme wel zijn.”

Verhalenverteller al 35 jaar hulpsinterklaas in Tirns

Tirns 4 december 2021. Het is nog vroeg als sinterklaas met strikjespiet en onhandige piet deze ochtend met trekker en kar de rust verstoren in het idyllische dorpje Tirns.

26 november Friese Verhalenavond in Edens (Iens)

Op vrijdag 26 november is de Friese Verhalenavond. Dit initiatief dat in 2018 bij de opening van Leeuwarden Culturele Hoofdstad is gestart vindt jaarlijks plaats. Het thema is dit jaar Taal fan yn Hert (Taal van mijn hart) Het is dit jaar precies 60 jaar geleden dat de Fryske taal, na een 'volksopstand' n.l. Kneppelfreed werd erkent als officiële taal in de rechtbank. Omdat de coronamaatregelen niet toestonden om grote groepen thuis te ontvangen sloot John Ebink zich aan bij de 5 verhalenvertellers die namens V.i.F. optraden in Edens.
Het verhaal ging over een middeleeuwse woordenput die sinds de verbouwing van de kerk in1874 onder het altaar van de kerk te vinden is.

Vuurspugend monster wordt verdreven door zeemeermin

Op donderdag 11 november werd de nieuwe brug die het stationsgebied verbindt met de wijk hemdijk 's avonds o 18.00 uur geopend.
Een verschrikkelijk vuurspugend monster had de oude brug vernield.
Zou dat nu ook weer met de nieuwe brug gebeuren. Nee, gelukkig niet. Dankzij Mare; de zeemeermin werd de draak uit het spoordok verdreven en werd hij naar zijn tante Nessie in het meer van Lochness gestuurd. Voor meer info zie hier

Verhalenverteller bij afscheid regenten St Antony gasthuis Leeuwarden

Leeuwarden Zaterdag 29 febr 2020
Bij het afscheid van twee regenten van het Sint Anthoon Gasthuis in Leeuwarden trad tijdens het diner trad verhalenverteller John Ebink uit Sneek op. Hij bracht twee verhalen ten tonele. Het eerste was een verhaal uit de Aztekencultuur: 'Hoe muziek in de wereld kwam'. Heel toepasselijk, want na hem traden Wendy Roobol en Gilbert den Broeder op. Wendy is een zeer talentvolle sopraan en ze werd op de vleugel begeleid door Gilbert . Voor het tweede verhaal bleef Ebink wat dichter bij huis. Hij vertelde het verhaal van de schoenlapper van Easterlittens.

'Hoe muziek in de wereld kwam'

'Het paaltje van Easterlittens'

Woeste Willem in Fries Scheepvaartmuseum

9 maart 2020 om 08:57 uur -SNEEKER SNIEUWSBLAD -
SNEEK Opa John Ebink kroop zondagmiddag in de rol van zeerover voor zijn zeven kleinkinderen in het Fries Scheepvaartmuseum.

Het verhaal gaat over Woeste Willem, een oude zeerover die helemaal niet van kinderen houdt. Maar na een spannend avontuur wordt hij toch dikke maatjes met het jongetje Frank. Ebink speelt deze voorstelling als tray-out voor de cursus ‘Schoolklassen over de vloer’.

De Museum Federatie Fryslân biedt deze cursus aan voor medewerkers en vrijwilligers en is bedoeld om de programma’s beter af te stemmen op het hedendaagse basisonderwijs en het aantrekkelijker maken van ons historisch cultureel erfgoed voor de jeugd. Naast medewerkers van het FSM doen er ook mensen van het Kazemattenmuseum en het Tromp’s Huys van Vlieland aan de cursus mee. Educatief medewerker Frank Belt van het Eisinga museum geeft de cursus.

De opdracht voor de cursisten is iets te bedenken waardoor jouw museum aantrekkelijker wordt voor kinderen. Het Fries Scheepvaart Museum kreeg het afgelopen jaar al meer dan 100 schoolklassen op bezoek in het kader van de Kinderboekenweek; ruim 1300 bezoekers in de voorjaarsvakantie met: ‘Help Pake en Beppe de vakantie door’. Momenteel werkt het museum met een programma voor alle scholen voor speciaal onderwijs in de regio.

Het verhaal dat Ebink speelt gaat over het kinderboek Woeste Willem / Wylde Wytse (Frysk) van Ingrid en Dieter Schubert. Dit prachtige kinderboek dat normaal € 14,95 kost, is vanaf 12 juni voor slechts € 2,50 te koop in de boekhandel. Deze actie is opgezet door de leesbevorderingscampagne: ‘Geef een prentenboek cadeau’ en is bedoeld om kinderen meer aan het (voor)lezen te krijgen.
Voor meer info: http://geefeenprentenboekcadeau.nl/
en hier vind je het verhaal in maar liefst 20 talen.

Admiraal De Ruyter

Ik werd op 24 maart 1607 in Vlissingen geboren. Als kind was ik nergens bang voor. Toen ik 10 was, klom ik in de toren en ging langs de buitenkant weer naar beneden. Ik had een hekel aan school en omdat ik het niet eens was met de meester, werd ik van school gestuurd. Maar dat vind ik niet erg, ik kon immers toch al lezen en schrijven. Op m'n 11e jaar ging in naar zee, iets waar ik als kind al van gedroomd had. Op een van de reizen raakte ik gewond en werd door de Spanjaarden gevangen genomen. Met een aantal kameraden ben ik ontsnapt en zijn we naar Nederland terug gelopen. Later ging ik in de handel. We kochten boter in Ierland. Een keer werd ons schip aangevallen door Duinkerkse kapers. Ik liet ons schip aan de buitenkant met boter insmeren, en......alle kapers gleden uit in vielen in zee. In de Engelse oorlog wist ik met ons schip 'De zeven provinciën' de Engelse vloot te verslaan. En toen ze een nieuwe vloot hadden gebouwd en weer met ons in oorlog waren, zijn we op een nacht de Theems opgevaren en hebben we alle schepen laten zinken of in brand gestoken. Toen ik al een oude man was ging ik met 18 schepen op pad om de Spanjaarden te helpen. In de slag bij Agosta, werd ik getroffen door een kanonskogel. Die verbrijzelde mijn been. Hoewel de chirurgijn hem heel netjes had afgezet en ik al aardig aan het herstellen was, kwam er wondroos bij de wond. Ik kreeg hoge koortsen en een week later stierf ik.

Ze hebben ook een film over mijn leven gemaakt.

Sint Maarten in De Hemdijk

12 november 2019 08:35 uur
-SNEEKER SNIEUWSBLAD -
Ruim 30 kinderen verzamelden zich gisteravond op de elfde van de elfde bij een van de scholen in de Sneker wijk Hemdijk. Rond de klok van zes gaf meesterverteller John Ebink een inkijkje in het leven Sint Maarten, de naamgever van het lichtjes feest. Aan het einde van het spannende verhaal trakteerde Hendrike Sturms op wat lekkers. Zij was vanuit de wijkstichting betrokken bij de organisatie. Vervolgens trotseerden de kinderen de regen voor een zangwandeling langs deuren. Dat leverde een schat aan zoetigheden op.

Paaseieren zoeken

Sneek, 21 april 2019
Op het terrein van de Bogermanschool aan de Hemdijk zochten de kinderen naar paaseieren die de paashaas verstopt had. Voor de ouders was er koffie en koek en na het paaseieren zoeken kregen de kinderen limonade en konden luisteren naar een verhaal over de paashaas verteld door John Ebink. De organisatie was in handen van de wijkvereniging Hemdijkwijk

Verhalenavond Fryslân 15 november 2019: 20.000 bezoekers!

Op 15 november 2019 werd er voor de 2e keer in heel Fryslân verhalenavond gehouden. De eerste keer was vorige jaar aan de vooravond van de Opening Culturele Hoofdstad. Er werden dit jaar maar liefst 350 verhalen verteld door 320 vertellers op meer dan 150 locaties. Daarmee is dit het grootste verhalenfestival in Nederland. De redactie van de wijkkrant ging op bezoek bij John Ebink aan de Meeuwenlaan, die zijn huis had opengesteld om te luisteren naar: ‘De uitgeputte put’. Het thema dit jaar was: ‘Als stenen konden spreken’. John liet een Fries geeltje zien, dat afkomstig was van een opgraving op het Schaapmarktplein. Daar zou vroeger een put hebben gestaan. Een bijzondere put… Het verhaal begint in juni 1914 aan de vooravond van de 1e wereldoorlog. De regering kondigt een algehele mobilisatie aan een maar liefst 320 duizend weerbare mannen en jongens worden opgeroepen om het land te verdedigen. Ook de 17 jarige Henderik Steensma; zoon van een smid en wagenmaker aan De Oude Koemarkt. Tijdens zijn diensttijd wordt Henderik verliefd op de beeldschone Esparanza. Het is een vruchtbaar huwelijk en in 1926 hebben ze maar liefst zeven gezonde kinderen. Dan gebeurt er een ramp……..bij het verwisselen van een wagenwiel valt de kar op Henderik en hij overleeft het niet. Daags na de begrafenis gaat Esparanza naar de eerder genoemde put op het Schaapmarktplein om woorden van troost en steun voor haar en haar kinderen te putten, maar…..de put is leeg. Alle woorden zijn op. Ze gaat naar het huis van burgemeester de Hoop om hem op de hoogte te brengen. Grote paniek; een stad zonder woorden is als een lichaam zonder ziel.
Esparanza gaat die avond op bezoek bij de heer Remmington. Hij weet raad. Hij typt in korte tijd hele vellen vol met mooie, lieve en troostrijke woorden. De woorden en letters worden voorzichtig in een kan geschut en Esparanza moet elke morgen een scheutje in de put gieten, dan zal de woordenstroom weer opgang komen. Er ontstaat onrust in Sneek: wie heeft de woorden opgemaakt en wie zorgt er voor deze nieuwe, mooie maar wel wat ouderwetse woorden? Esparanza wordt als schuldige aangewezen en wordt uit de stad verbannen. Na enige dagen blijkt dat de put weer helemaal leeg. Esparanza en zeven kinderen teruggehaald en zij zorgen dat er weer voldoende woorden zijn. En dat het echt gebeurd is, dat heeft Ebink van het Friese geeltje gehoord.

Het monster van het spoordok

Wanneer is de 'Iepen Mienskip' eigenlijk gelukt? ‘Als het lukt om écht naar elkaar te luisteren.’ Dat doen we door elkaar verhalen te vertellen. Vrijdagavond 26 januari 2018 gonsde het in heel Fryslân van de verhalen. Verhalen die de luisteraars zich zullen blijven herinneren, omdat het een mooi verhaal was of misschien, omdat er bijzondere ontmoetingen op bijzondere plekken plaatsvonden.
Ook bij Meeuwenlaan 61 in Sneek vond zo'n bijzonder verhaal plaats. Het ging over het monster dat zich in het Spoordok zou ophouden. Een Cryptoclidus schijnt rond het begin van de jaartelling via de Middelzee in het Spoordok terecht gekomen te zijn. Er zijn al veel incidenten geweest de laatste jaren. Iemand die met z'n scootmobiel het water in reed, brugleuningen die afgeknaagd zijn, een hondje dat werd opgevreten door een geheimzinnig dier. Een brandweerduiker die nooit meer is teruggevonden. Ebink legt het geheim van dit raadsel bloot. Zo'n zestig mensen woonden de voorstelling bij.

Het verhaal van Jan Ebink de Eerste

Koe en Kalf

Dit verhaal stamt uit 754 na Chr.
Steenwijck; de kleine nederzetting gelegen aan de Aa telt enkele boerderijen waar mensen in groepen van 30 of 40 mensen bijelkaar wonen. Het Christendom verspreidde zich over het land, maar in deze streken leefde ook het geloof in Natuurgoden nog sterk. Bij "Koe en Kalf"; een Heilige plaats in het woud ten Noordwesten van Steenwyck, bij wat men nu De Bult noemt, wordt al eeuwen de Germaanse rechtspraak toegepast. De rechters; de stamhoofden van Steenwyck, Eesveen en Kallenkote, aangevuld met de hoge priesteres van het Woud oordelen over zaken die aan hen worden voorgelegd.

Het is de 2e dag na nieuwe maan in de Kiemmaand (april) van het jaar 754 als de jonge Jan Ebink met "sien maegien" Margien van Eesvene in de buurt van Koe en Kalf een wandeling maken. Dan pakt Jan de hand van Margien en vraagt haar: "Margien wil ie mien vrouwe worden" Margien friemelt wat verlegen aan haar jurk en zegt dan zachtjes: Joawel Jan, graog! Jan pakt zijn dolk en kerft een hartje met de letters JE en MvE in de boom. Maar hij doet nog iets. Met zijn dolk maakt hij een gat ter grootte van zijn hoofd in de boom. Daarna bedekt hij het gat met een laag schors, zodat je er niets meer van kunt zien. De volgende dag wordt Jan opgepakt, want heilige bomen bekrassen is een doodzonde!!

Jan wordt voor de rechters geleid en ze vragen of hij die letters in de boom gekerfd heeft. Nee zei Jan. En kun je bewijzen Jan, dat jij dat niet gedaan hebt? Ja, zei hij en hij liep met een drafje naar de boom waar hij de vorige dag een gat ingemaakt had. Zijn hele hoofd verdween in de boom. Iedereen keek heel verbaasd. Na een tijdje trok Jan zijn hoofd weer uit de boom en zei: Ik heb even met de goden gepraat en gehoord dat zij graag willen dat ik met Margien van Eesvene trouw. De hoge priesteres gaf haar zegen voor hun huwelijk en vanaf die dag is het verhaal van Jan Ebink de Eerste een beroemde sage op "De Wooldbarg" En Jan en Margien...............ze leefden nog lang en gelukkig en hun nazaten zijn 1264 jaar later op precies dezelfde plek!

de boom met het hartje van Jan en Margien